*-Coś lekarz nie przychodzi*
*-Moze poprosze pielegniarke, zeby ci gips zalozyła*
*idzie do zabiegowego*
*prosi pielegniarke*
*biegnie za chłopcami*

*przychodzi z chłopcami*
*-To co robimy ?*
*usmiecha sie*

*-ok*
*łapie chlopaków*
*idą*

Co? Czyżby Fly miała aż tylu przyjaciół? To chyba dobrze, nieprawdaż? Przyjaciele już nie muszą się martwić, o nie! Skończą się pytania, co?, gdzie?, jak?. Nadszedł ten oczekiwany moment. Nadszedł ten dzień w którym...
Ręka Fly jak dotąd nieruchoma lekko drgnęła. Zacisnęła mocniej oczy. Na jej twarzy widać było cierpienie. Tak, bardzo cierpiała. Z pewnością łatwo jest się domyślić dlaczego. W pewnym momencie Fly uniosła lekko powieki. Zaskoczona pielęgniarka chwyciła za telefon. Do jej sali zlecieli się lekarze. Po chwili wyszli, aby dać jej odpocząć.
- Umm... - rozejrzała się po pomieszczeniu. Nie pamiętała go. Wszystko w jej oczach otoczone było gęstą mgłą. Niczym w horrorze.

Spojrzała na Amande. Otworzyła szerzej oczy. Wciąż w powietrzu wisiała ta przeklęta mgła. Wokół same białe rzeczy, więc przez chwilę Fly myślała, że leży w psychiatryku. No cóż, szpital to szpital, w nim dzieją się dziwne rzeczy. Spróbowała coś powiedzieć, ale wyszedł jej dziwny bełkot. Coś podobnego do "Zdebchkłam?".

Spojrzała na nią bardzo, ale to bardzo dziwnie. Nie dość, że nie mogła mówić to jeszcze ma machać głową na wszystkie strony? O, nie! Wykluczone. W pewnym momencie zadzwoniła jej komórka. Po sygnale poznała, że to nikt inny tylko jej koszmar. Jej starszy koszmar, a raczej dwa starsze koszmary. Jej bracia!

*Muszę już iść*
*żegna sie z Fly*
*wychdzi i wraca do domu*

*Bliźniacy chcieli zaalarmować Fly o swoim przyjeździe, ale skoro ona nie raczyła nawet odbierać, to co się będą dalej do niej dodzwaniać? Po prostu wpadli do szpitala i błyskawicznie skierowali się do sali, w której leżała Fly*
Cześć, siostrzyczko!*zawołał od progu Mathew*
Zdaje się, ostrzegaliśmy cię, byś nie wpadała pod żadne pojazdy*dodał Alfred*
Wywoływać duchów też nie miałaś!
Ale czy ktoś się nas słucha?

Nooo, ale są też dobre strony tej sytuacji*rzekł Matt, siadając na skraju łóżka Fly*
Na przykład, wprowadzamy się do miasteczka*podsunął Fred, gdy usadowił się koło swojego bliźniaka*
Będziemy pilnować, byś nie wpakowywała się w podobne kłopoty...
Nie sprowadzała obcych facetów do mieszkania...
Myła regularnie zęby
Pamiętaj, trzy rzy dziennie!
*obydwoje uśmiechali się do niej nieco złośliwie, ale cóż, inaczej nie potrafili okazać uczuć względem siostry XD*

przychodzi
widzi że Fly ma zamknięte oczy
-witaj królewno , jeszcze sie nie obudziłaś ?
uśmiecha się sam do siebie jakby miało by to dać odpowiedź od [jak on myśli ] 'zaśpiączkowanej' Fly

-Fly ...przepraszam...
-zachowałem się jak kretyn .
potem... to znaczy jak trafiłaś do szpitala to byłem tam ...
-i wierzę Ci ...
-wiem,że moje słowa i przeprosiny mogą mało zmienić ...
-ale chciałem poprostu Ci to powiedzieć , jak nie chcesz mnie widzieć mogę wyjść ...-mówi smutny

-Dobra ... wiem , że nie możesz jeszcze mówić ...więc nie zapytam Cię o zgodę .
lekko oddalił się od łóżka Fly
zajął zza siebie bukiet z kwiatami i postawił na półeczce Fly
-Przepraszam Fly , przepraszam
-to co było kiedyś i co było później między nami ... zachowam to dla Ciebie , ty zdecydujesz ... albo Ty mi powiesz albo twoi bracia .
przyjdę jutro bo chyba nie masz humoru mnie widzieć
powoli zaczyna wychodzić ze smutkiem na twarzy

-myślałem że te wszystkie nasze spotkania ...
-ale nie ważne
-skoro nie chcesz mi wybaczyć to... jest niezbyt fajnie...
a teraz skoro zaczęłaś mówić zawołam lekarza ...
i pójdę .
zawołał lekarza
wyszedł

Przeczytawszy liścik schowała go do szuflady (może już się poruszać ^^). Skierowała wzrok ku drzwi. Przymknęła oczy i zaczęła nucić pewną melodie.

*przychodzi*
*podchodzi do łóżka Mattsa*
-No witam pana, co się zdażyo??
*bada mu puls*